Het heerst
Ik kreeg een gedachte die ik vanwege het hoge fantasy gehalte het beste kan presenteren als een visioen.
Vóór wij wisten wat wij waren, heersten virussen al over onze planeet. Vooral de zwervende griepvirussen waren machtig en zij zochten naar een geschikte voedingsbodem die hun toekomst zeker zou stellen. In een zoemend conclaafver voor onze jaartelling werd gekozen voor een snotterende apensoort met een gevoelig slijmvlies die opviel door uitbundige geldingsdrang. Door deze apensoort de juiste dosis koorts te bezorgen kregen de apen ideeën en ambities die grote inspanning van hen vereisten. Tussen het snotteren door zetten ze al hun energie in om de wereld te ontdekken, gebied te veroveren, met elkaar te communiceren en zich voort te planten.
En dat was precies wat de heersers wilden: apen die elkaars hand schudden, elkaar kussen, ongeremd vrijen, apen die samen komen in kleine ruimten om te feesten, te praten, te schreeuwen en te niezen. Apen die uit elkaars glazen drinken, apen die werken in gebouwen met gesloten ramen en een airconditioning die de sluitpost was van de begroting, apen die de heerser meenemen naar de buurman, het volgend dorp, over de berg, in een vliegtuig naar de andere kant van de planeet. Wij zijn de klos ! Tenzij we afspreken dat we met z’n allen 10 dagen niet bewegen, dan zijn we voor altijd verlost van de terugkerende griep.